با حضور جمعی از دوستداران ادبیات به همراه کارشناسان حوزه ادبیات، ترجمه و روانشناسی برگزار شد. این نشست فرصتی بود برای پرداختن به جنبههای گوناگون اثر و طرح دیدگاههایی در باب مکث، تبعید، نوستالژی و ذهنآگاهی.
در آغاز، آقای نوری، دبیر نشر بر مفهوم «مکث» تأکید کردند و آن را نه به معنای بیعملی، بلکه بهمثابه تاملی عمیق در لحظه و فرصتی برای زیستن آگاهانه دانستند. به باور ایشان، مکث میتواند کیفیت تجربههای انسانی را افزایش دهد و زندگی را از سرعت بیثمر به آرامشی پرمعنا سوق دهد.
سپس آقای علی نساجیزواره، مترجم کتاب، با مرور زندگی نویسنده، به نقش پررنگ تبعیدها و جابهجاییهای او در شکلگیری متن اشاره کرد. تبعید در این روایت صرفاً یک جغرافیای ناگزیر نیست، بلکه به موقعیتی فکری و وجودی بدل شده که در تار و پود اثر تنیده است.
در ادامه، آقای مزدم صالحی، نویسنده، به مقولهٔ نوستالژی پرداختند و توضیح دادند که این احساس میتواند هرچند با یادآوری گذشته شیرینی به همراه داشته باشد، اما گاهی مانع حرکت رو به جلو شود. او تأکید کرد نویسنده با بازنمایی موقعیتهای نو در بستر شهرهای بزرگ و معاصر، به نقد نوستالژی پرداخته و نشان داده است که زیستن در گذشته راهی برای مواجهه با حال و آینده نیست.
در بخش پایانی نشست، دکتر مهر افزون به موضوع ذهنآگاهی پرداختند و آن را ابزاری مؤثر برای کاهش اضطراب و ملایمتر کردن ریتم پرشتاب زندگی امروز دانستند. به گفته ایشان، این همان نکتهای است که نویسنده بارها در کتاب خود به آن اشاره کرده و تلاش داشته مخاطب را به تجربهی نوعی حضور آگاهانه در اکنون دعوت کند.
این نشست با استقبال مخاطبان همراه شد و هر یک از دیدگاهها بُعد تازهای از کتاب «هنر خوردن انبه» را آشکار ساخت