بهشت و زمین

یون کالمن استفانسون، متولد ۱۹۶۳، رمان‌نویس و شاعر ایسلندی.
بعد از پایان تحصیلش در کالج، مدتی در کارهایی از قبیل ماهیگیری و سنگ‌تراشی مشغول شد و بعد به دانشگاه رفت تا ادبیات بخواند اما آن را نیمه‌کاره رها کرد و به روزنامه‌نگاری و ترجمه روی آورد. بعد از آن، مدتی در دانمارک زندگی کرد و موقع بازگشت به ایسلند کارمند یک کتابخانة عمومی شد که به او فرصت می‌داد تا در مطالعه‌ غرق شود.
از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۵ شش کتاب چاپ کرد که مورد توجه منتقدان ادبی قرار گرفتند اما موفقیت اصلی او با رمان بهشت و زمین (۲۰۰۷) به دست آمد که جلد اول یک سه‌گانه بود و با رمان‌های اندوه فرشتگان (۲۰۰۹) و قلب انسان (۲۰۱۱) کامل شد. استفانسون با این سه رمان برندة جوایز زیادی شد و با ترجمة آن‌ها به زبان‌های دیگر به نویسنده‌ای جهانی بدل گشت. رمان‌های بعدی او، موفقیت‌های سه‌گانة معروفش را تکرار کردند و جوایز متعددی برایش به ارمغان آوردند؛ ماهی‌ها پا ندارند (۲۰۱۳)، آستا:‌ وقتی هیچ راهی به خارج از جهان نمی‌رسد، به کجا پناه ببریم؟ (۲۰۱۷) و رمان آخرش، فقدان تو تاریکی مطلق است! (۲۰۲۲) که برندة جایزة بهترین رمان اروپایی (کنیاک) شد.
بهشت و زمین همانند دیگر رمان‌های استفانسون زبانی شاعرانه دارد و در پیوند مستقیم با طبیعت روایت می‌شود. قصة یک ملوان است که برای ماهیگیری به دریا می‌رود و کشتی‌اش دچار طوفان و شکستگی می‌شود. وقتی دیگر ملوان‌های کشتی با خشونتی غیرانسانی، فقط به فکر نجات خود هستند، تنها دغدغة او رساندن یک کتاب شعر به ناخدایی پیر و نابیناست که در یک جزیره زندگی می‌کند. او برای کار ملوانی ساخته نشده، روح شاعرانه دارد و میان طبیعتی خشن و انسان‌هایی خشن‌تر دنبال معنای زندگی و آرامش می‌گردد.