شبانه ی شیلی

«شبانه شیلی» کتابی نوشته روبرتو بولانیو، نویسنده اهل شیلی است. این اثر در دسته ادبیات داستانی سیاسی قرار می گیرد که با کمک طنز و کمدی دوره ای از تاریخ شیلی را مورد نقد قرار می دهد.
«شبانه شیلی» که از زاویه دید اول شخص روایت می شود درباره مردی به نام پدر اوروتیا است که پیر و بیمار به تنهایی زندگی می کند. این رمان در طول یک شب اتفاق می‌افتد و به نظر می رسد که آخرین شب زندگی مرد پیر است. سراسر داستان مونولوگی است که کشیشی تب دار و شکست خورده آن را روایت می کند. داستان به طور مداوم میان توهم‌ و واقعیت رفت و برگشت می کند. پدر اوروتیا معتقد است که تا مرگ فاصله ای ندارد. تب باعث هذیان های مرد بیمار می شود و کشیش پیر در توهم خود هیولاهای ترسناکی را ملاقات می کند. همچنین چهره های ادبی و سیاسی نیز در فضای ذهنی تب آلود پدر اوروتیا رفت و آمد می کنند. شاعر شیلیایی پابلو نرودا، نویسندۀ آلمانی ارنست یونگر و ژنرال پینوشه از آن دست افرادی هستند که کشیش آن ها را در ساعات پایانی زندگی خود ملاقات می کند. پدر اوروتیا در ابتدا با جملاتی کوتاه به روایت پیوستن خود به کلیسا می پردازد. او سپس دلایل علاقه خود به ادبیات و نوشتن نقدهای ادبی را شرح می دهد. اوروتیا در ادامه از زمانی می گوید که برای آموزش مارکسیسم به پینوشه و ژنرال های ارشدش پس از کودتا و مرگ رئیس جمهور آلنده انتخاب شده بود. او روایت ملاقات خود با پینوشه را شرح می دهد. پدر اوروتیا ناآگاهی پینوشه درباره مارکسیسم را روایت می کند و معتقد است که ژنرال کودتاچی شیلی بیسواد است.
این رمان در واقع بیانیه ای انتقادی از سوی نویسنده نسبت به هنرمندانی است که برای پوشاندن واقعیت به هنر پناه برده اند. نویسنده معتقد است که هنرمندان از زیبایی شناسی به عنوان راهی برای جلوگیری از نمایان شدن واقعیت های خشن هستی استفاده می کنند.