مردان نامی

ژان روئو، نویسندة فرانسوی، متولد ۱۹۵۲.
در دانشگاه نانت ادبیات مدرن خواند و بعد به کارهای مختلفی روی آورد، از جمله متصدی پمپ بنزین، فروشندۀ دائرة‌المعارف‌های پزشکی و دستیار صحنۀ تئاتر. آخرسر سر از پاریس درآورد و ابتدا در یک کتاب‌فروشی و بعد در یک کیوسک روزنامه‌فروشی کار کرد، اما در همة این سال‌ها بی‌وقفه می‌نوشت و رمان اولش، جبهه‌های افتخار، سال ۱۹۹۰ برندة‌ جایزه گنکور شد. فروش بسیار خوب این رمان به روئو امکان داد کیوسک روزنامه‌فروشی را رها کند و فقط بنویسد: رمان، نمایشنامه‌، شعر، ترانه، جستار و…
رمان مردان نامی داستانِ زندگی پدر نویسنده است. از یک سو به شرح سال‌های آخر زندگی ژوزف و فعالیت‌های حرفه‌ای‌اش به‌عنوان بازاریاب تجاری و روابطش با اهالی دهکده و خانواده می‌پردازد و از سوی دیگر، نقبی می‌زند به جنگ جهانی اول و ماجرای بمباران نانت. روئو در این کتاب در پی کشف پدرش است؛ مردی نامی، از آن مردان که با کار زیاد خودشان را می‌کشند تا نیمچه رفاه و آسایشی برای خانواده فراهم آورند، مردانی اسیر چنگال‌های روزمرگی بلعنده و فرساینده که آرزوها و رؤیاهای جوانی‌شان را پیش از موعد خاک کرده‌اند. مردانی شبیه این مرد جوان بلندقد و یتیم، با استعدادهای چندگانه، عاشق تئاتر و معاشرت، که تنها خبط‌اش آن بود که در لحظه‌ای که اروپا در حال «بازسازی» خونین‌تر از قبل بود و نخستین نبرد جهانی را تدارک می‌دید، بیست‌و‌یک سال بیشتر نداشت.