وال

پذیرش، حق انتخاب، اخلاق و… آزادی، همواره موضوع مجادله‌، تخطئه و عصیان جوامع انسانی بوده‌اند. تاریخ انسان، تاریخ انتخاب‌ها و مجادله‌ بر سر این انتخاب‌هاست: «آیا او حق داشته؟» می‌توان گفت «بله». با پرسش دوم چه می‌کنیم: «آیا او با وجود یک همسر و فرزند حق داشته؟!» در این لحظه آیا لختی سکوت نمی‌کنیم؟ حتی اگر پس‌از‌این سکوت، پاسخی دقیق و روشن دهیم، بازهم همان لختی «سکوت»، شکاف عمیق، تردید جان‌کاه، حفره‌ی ویرانگر اخلاقی و ناروشنی وضعیتی را برایمان عیان می‌کند که در خصوص پذیرش هر انتخابی در زندگی خودمان و دیگران، ناگزیر با آن روبرو شده و خواهیم شد. نمایشنامه‌ی «وال» از میان چنین بحثی‌ست که مسئله‌اش را طرح کرده و فرازوفرود آدمی را برابرمان گذاشته که موجودیت انسانی‌اش در گرو احساس رستگاری‌ست.