او در رشته پزشکی و علوم طبیعی تحصیل کرد اما هم‌زمان به سیاست و ادبیات علاقه‌مند بود. بوشنر از منتقدان سرسخت نظام‌های استبدادی زمان خود بود و جزوه معروفش با عنوان “پیام به هسنیان” (Der Hessische Landbote) از متون مهم سیاسی قرن نوزدهم به شمار می‌رود.

در عرصه ادبیات، بوشنر بیشتر با نمایشنامه‌هایش شناخته می‌شود؛ آثاری چون “مرگ دانتون” (Dantons Tod)، “لئونسه و لنا” (Leonce und Lena) و شاهکار ناتمامش “وُیتسِک” (Woyzeck) که بعدها الهام‌بخش بسیاری از نویسندگان و حتی اپراها شد.

او با سبک واقع‌گرایانه، نگاهی انتقادی به جامعه و روان‌شناسی شخصیت‌ها داشت و به همین دلیل از پیشگامان ادبیات مدرن و رئالیسم اجتماعی در اروپا محسوب می‌شود.

بوشنر در سال ۱۸۳۷ بر اثر بیماری تیفوس درگذشت، اما آثار اندکش جایگاهی ماندگار در ادبیات جهانی پیدا کرده است.