لئونس و لنا

«کارل گئورگ بوشنر» نمایشنامه‌نویس آلمانی و از پیشگامان سبک اکسپرسیونیسم در تئاتر است. نابغه‌ای که فقط ۲۳ سال عمر کرد و کلا ۳ نمایشنامه و یک داستان کوتاه نوشت: نمایشنامه‌های “مرگ دانتون”، “لئونس و لنا” و “وویتسک” و داستان کوتاه “لنتس”. “لئونس و لنا” (۱۸۳۶). نمایشنامه‌ای کمدی رمانتیک و از زیباترین کمدی‌های شاعرانه‌ی ادبیات آلمان و سنت رمانتی‌سیسم ادبی و نمایشی محسوب می‌شود و آن را باید هجویه‌ای بر وضعیت سیاسی آلمان قرن نوزدهم دانست که به زبانی تمثیلی و در قالب داستان پریان نوشته شده است.

لئونس، قهرمان نمایشنامه، شاهزاده‌ای افسرده، ملانکولیک و بدبین از قلمرو پادشاهی خیالی پوپو است که باید با لنا، شاهزاده خانمی از قلمرو پادشاهی خیالی پی‌پی که از نظر روحی در نقطه مقابل اوست، ازدواج کند. اما آن‌ها هر دو از این ازدواج تحمیلی می‌گریزند، ولی تقدیر و سرنوشت آن‌ها را در ایتالیا دوباره به هم می‌رساند و عاشق هم می‌شوند و با هم ازدواج می‌کنند.

بوشنر در این اثر، برخلاف “مرگ دانتون” و “وویتسک”، به‌جای تکیه بر منابع تاریخی و مستند، از منابع ادبی و نمایشی مشهور زمان خود مثل “هاملت” و “هر طور میل شماست” شکسپیر، “تریسترام شندی” اثر لارنس استرن و “فانتازیو”ی آلفردو موسه الهام گرفته است.